Donderdag waait het alweer erg hard, maar we gaan toch even naar het hotel. Bij binnenkomst lopen we bij het kantoor van zwager langs, die zojuist een of andere oorkonde heeft gekregen uit handen van een vertegenwoordiger van de president.
Het waait niet alleen hard, maar de zon is ook ver te zoeken.
We schuilen weer in de snackbar en krijgen dankzij schoonmoeder weer eten aangeboden. Ik ga weer voor de lamskoteletjes – de kaart is niet heel erg gevarieerd.
Het zijn weer flinke borden vol en we houden het ondanks de wind een hele tijd uit op het terras.
Vrijdag is de zon terug en de wind gaan liggen. Maar er zijn wat meer toeristen in het hotel gekomen en dus zijn alle parasols al bezet als we op het strand komen. We moeten het doen met de schaduw van deze palmboom, helemaal achteraan op het strand.
Ik heb me nog maar nauwelijks op mijn ligbed geïnstalleerd als pal naast me een beachvolleybalwedstrijdje begint. Gelukkig komt de bal maar één keer bij ons terecht, maar echt rustig ligt het niet.
In de avond gaan we terug naar het hotel. We vallen midden in de bingo.
Ik spot een dubbelganger van een wereldleider.
Er is vanavond een fakirshow. Vader fakir lijkt er hier best ontspannen bij te staan.
Maar hij staat met zijn voeten in een berg glasscherven.
Vader en zoon fakir voeren een soort Olympische Spelen uit. Hier gewichtheffen op glasscherven.
Balance board met een spijkerbed.
Karate?
Nee. Staafbuigen.
Acrobatiek op messen.
Zweven op spiezen.
Evenwichtsbalk.
En meer dingen die je volgens presentator Hassine niet thuis mag proberen.
Extreme piercings.
En de avond wordt afgesloten met vuurspuwen aan het zwembad.
Vandaag. Het weer blijft wisselvallig. Het is behoorlijk bewolkt, hoewel een paar kilometer verderop de zon volop lijkt te schijnen. (Voor de meelezer die het laatst vroeg: daar bij die palmbomen liggen de huisjes van hotel Lido.)
We hebben hier wel eens rond de Kerst gezeten met wolken en 25 graden. Vandaag zijn er minstens net zoveel wolken en is het 27 of 28 graden. Bijna “winters” weer dus.
Ik vind het helemaal niet zo erg om niet iedere dag een strakblauwe lucht te zien, en ik ben al helemaal blij dat het tot nu toe nog geen dag warmer is geweest dan 34 of 35 graden. Het kan in augustus ook rond de 40 graden zijn.
De zon doet zijn best, maar voorlopig lukt het nog niet.
Ons ‘privéstrandje’ van het begin van de vakantie ligt er ook bijna verlaten bij.
We kwamen eigenlijk naar het hotel om te zwemmen, maar schoonmoeder vindt het bij nader inzien toch te hard waaien en ze wil liever op het terras zitten.
En dus krijgen we weer eten aangeboden. Voor de afwisseling neem ik vandaag de mixed grill.
En dan komt de zon er toch nog door.
Dus we zoeken toch nog even een plekje op het strand. Echtgenoot en schoonmoeder houden een siësta in de schaduw.
En ik pik nog even de laatste zonnestralen mee. Ooit moeten die benen toch een beetje kleur krijgen…
Avond, en we zijn alweer in het hotel, dit keer voor de Soirée Sketch.
We zien de gebruikelijke ‘humor’. Travestie…
…onderbroekenlol…
…stoelenwegtrekkerij…
…en aritmische chaos waardoor deze sketch helemaal in de soep loopt. Maar dat maakt allemaal niks uit – het publiek lacht toch wel.
haagjes 
Plaats een reactie